Het gevecht

De Duitser en de Fransman vochten om mijn plekje. Ze zagen dat ik aan er opbreken was.... Ik stond prachtig daar in Tafraout met dat uitzicht, echt een van de mooiste plekjes.... Dus voor mijn camper werden al stoelen geplaatst en ook een tafel...een soort van reservering dus....Het was vermakelijk. Beide heren stonden voor mijn camper te ruziën terwijl ik aan het inpakken was. Allebei in hun eigen taal🙄🙄 Toen ik weg reed bemoeide de hele “buurt” zich ermee😂

Mijn eerste stop daarna  ( met mijn camper kon ik het 3 km onverharde pad op)  waren de “ gekleurde (vooral blauwe) rotsen”. Een natuurlijk  kunstwerk gemaakt in 1984 door de belgische kunstenaar Jean Verame met hulp van de plaatselijke brandweermannen. Een bijzonder gezicht! Ik maakte er ook een video van. 
De route van Tafraout naar Icht was heel indrukwekkend . Ik reed tussen de hoge granieten rotsformaties door in allerlei kleuren; af en toe een verstild bergdorpje tegen komend. Soms durfde ik nauwelijks opzij, naar beneden dus te kijken. Stijl omhoog soms met flinke haarspeldbochten. 
In Icht heb ik overnacht.  Niets te doen daar, gewoon woestijn. Dus vandaag weer rustig verder gereden. Op weg naar Tata ontmoette ik nog een grote dromedarissen-familie. De auto kon ik gewoon midden op de weg stil zetten om mijn video te maken. Ik ben een scooter en twee vrachtwagens tegen gekomen op een afstand van 120 km. 
Ik sta nu aan de rivier de Tata, met nauwelijks water. Zo droog is het. Een half uurtje geleden landde hier aan de oever een groep van zo’n  50 ooievaars. 
Mijn wasje hangt aan mijn lijntje te drogen nu😊