Als het fout kan gaan….. dan gaat het ook fout

Dat is de wet van Murphy.

Blijkbaar is Italië niet de juiste bestemming op het juiste moment voor mij nu. 
Het was en is een aaneenschakeling van momenten van pech, dingen die fout gaan en verkeerde beslissingen. “ Was”, zeg ik dus… want ik heb Italië dus  verlaten en ben nu in Zuid Frankrijk op weg naar Spanje. 
Het noodweer ( zo erg heb ik het nog nooit meegemaakt) in Pompei sloeg erin als een bom bij me. Het maakte me heel erg angstig . Ik reisde weer noordelijk maar werd voortdurend geplaagd door tegenslagen. Te veel om op te noemen…. Een camperplaats waar om de 10 minuten (ook in de nacht) de hogesnelheidstrein voorbij dendert. Slapeloze nachten. Een  wond aan mijn been. En het was de enige plek in de regio waar ik een wasmachine kon gebruiken, want lakens kan ik niet met de hand wassen immers. En dat doet die machine het vervolgens niet. Ik moest daarna ook een  dag lang zoeken naar een gas dealer omdat mijn gasfles leeg was. Geen koffie en crackers eten dus . Gisterochtend liep  een rat langs mijn voeten op de camperplaats. Toen ik in de smalle straatjes ( eindeloos) op zoek naar een gasfles werd uitgescholden besloot ik dat ik nu maar moest vertrekken uit Italië . Meer pech kan ik op dit moment niet aan. Het is een survival zo voor me. Ik ben moe en bang. Dat wil ik niet…. Ik geniet nergens van… ben alleen maar bang wat het volgende onheil is. Dat is niet goed. 
Ik ben op weg naar Spanje, met hoop op rust. 
-