1. Home
  2. Reisverhalen
  3. Straffe tocht

Straffe tocht

7 februari 2019 - Yanakie, Australië

Een straffe overtocht, heel wilde zee. Allemaal bleke gezichten in de ochtend. En dat van mij deed er beslist niet voor onder. 

Ik begon al vermoeid aan de overtocht van Tasmanië naar Melbourne. En ik hoopte op een gewone, rustige overtocht. Ik genoot eerst nog van een heerlijk diner met ” calorierijke“ toetjes op de boot. En daarna fijn slapen.... Dacht ik, hoopte ik dus.....De nacht was verschrikkelijk, de zee was verschrikkelijk wild. Om 7.00 uur reed ik van de boot af met de camper, misselijk.  Na een uur rijden heb ik op een parkeerplaats een paar uur geslapen In de camper. Ik moest stoppen, ik voelde me te beroerd.  Philip Island, waar ik heen wilde, heb ik maar overgeslagen. Nu ben ik bij de ingang van de “Prom”.  Op een prachtige plek pal aan het water, maar ik heb niet de energie gehad om te gaan wandelen. Bij aankomst hier heb ik ook weer een paar uur geslapen. De aardige “buren” hier op de campersite nodigden me uit om te komen eten. 

Ik voel me nu gelukkig weer beter,  nu ook nog eens goed slapen vannacht. En dan morgen naar Wilson’s Promontory National Park! 

Volgens mij zijn Rein en Jenny, en Hanne en Johan daar ook geweest?

Foto’s

  1. Op de boot, toen was hetnog leuk🙄
  2. Route
  3. Ik sta met de camper aan het water
  4. IMG_4664

4 Reacties

  1. Peter:
    7 februari 2019
    Je maakt daar toch maar een hoop mee hé! Super leuk dat je zo veel leuke buren tegen komt om samen mee te eten. Is toch gezellig! Veel plezier in het national park.
  2. Henny:
    7 februari 2019
    Grrr. Zeeziek is heel beroerd.... vervelende prijs voor iets wat erg mooi was! Jammer van Philip Island. Prachtige kustlijnen en... daar ligt een schitterend MotoGP circuit. Weer een mooi vervolg gewenst. Het begint nu qua tijd al een beetje op te schieten...??
  3. Jacqueline Versluijs:
    7 februari 2019
    Oh zo n wilde zee, dat is vre se lijk!
    Lekker uitrusten en genieten,

    XX Jacqueline
  4. Joop en Truus:
    7 februari 2019
    Alweer aan de overkant; het gaat hard. Straat Bass heeft zijn reputatie waargemaakt.
    Interessante bomen zijn dat, die Huon pines. Een van de oudste is een paar jaar geleden afgebrand. Echt weer australisch om 'm te gebruiken als antenne voor het telefoonnetwerk.
    Sarah island schijnt tot voor kort alleen over zee bereikbaar te zijn geweest. Dat je er met de camper kon komen, geeft wel aan, dat de Tasmaniers blijkbaar het gruwelijke verleden niet meer verstoppen. En dapper, dat je er heen bent geweest.
    Op naar Wilsons!
    Joop