Zand

Zand dus, veel zand en echt overal. De woestijn is zand, dat is niet zo erg op zich. Prachtig, mooi, eindeloos. Maar windkracht 6 wel, dat is in de woestijn wel echt afzien.... En dan ook nog onbeschut. Ik krijg het zand niet weg, nergens dus. Niet uit de camper, niet uit mijn handdoek, niet uit mijn kleren, niet uit mijn haren. Zelfs niet uit mijn mond🙄 Ik eet zelfs zand☹️

Tijd om te vertrekken dus. Weg van het zand..Dit was een mooie ervaring: De Westelijke Sahara, eigenlijk een soort niemandsland. Maar toch beheerd door de Marokkanen. Een enkele woestijnstad hier langs de kust, met Dakhla als “ hoofdstad”.  Het is een ervaring om dit mee te maken... Bij de politieposten onderweg staan de trucks vol met kippen. In Dakhla op de Soukh staan ze vervolgens in een kooi, daarna worden ze geslacht, opgehangen en verkocht. Zie de foto’s. 
Een paar dagen hier, het was het waard. Prachtig om die eindeloze woestijnvlakte te ervaren, hetzelfde gevoel dat de deelnemers van de rally Parijs - Dakar te ervaren, die toevallig ook in Dakhla hun tussenstop hadden. En natuurlijk waren er Nederlanderse rallyrijders. En het waren trouwens ook de enige Nederlanders, die ik in Dakhla heb gesproken. Ze zagen er moe, maar strijdlustig uit!  Ze hadden hun rustdag en zijn vandaag verder richting Dakkar. Ik ben inmiddels weer richting Agadir...

Weer weg van al dat zand....en vandaag inmiddels al weer 300 km door de woestijn gereden.